5 Aralık 2011 Pazartesi


Hayatım boyunca yaptığım en büyük salaklık sana güvenmekti bunu kabullenmiştim de ikinci salaklığımı 3 aralık tarihi itibariyle yaptım :( Minibüsüme binmiş güzel güzel Kadiköy'e giderken güldüğümüz, her şeyi konuştuğumuz, el ele yürüdüğümüz yerlerden geçerken bana yaptığı haksızlıklar aklıma geldi. Neden beni kandırdığı, hemen nasıl birini bulduğu, kendi kendime kurdum.. Sonra birden trafik onun evin orda durdu, bildiğin durdu, milim yürümüyor arabalar. O sokağa baktım, o sokakta neler yaşadığımızı gördüm. Dayanamadım. O an ne oldu bilmiyorum deli cesareti derler ya indim birden. O sokağa tekrar gitmek yürümek.. ama sensiz. Sizin eve doğru yürümek. ÇILDIRDIM. Hiç bi şey hatırlamıyorum sadece kendi kendime pes etmek yok gibi bi şeyler saçmaladım sen kapıya çıksan ne diyecektim onu bile bilmiyorum.
Artık sarışınlardan mı hoşlanıyorsun, mu diyecektim? Bana yaptığın haksızlığı görmedin mi? alakam olmayan bi çocukla ilgili kuruntular yapmadın mı? Öyle çok sevdim ki hiç bi şey görmedim.
Elim ayağım titriyo nasıl atıyo kalbim. zile bastım. yoktu. caddedeymiş. Ne beklemiştim ki? Neyime güvenip gelmiştim? Salaksın sen kosla bildiğin gerizekalısın çocuk da kollarını açmış seni bekliyordu zaten aman koslaaam canım koslaaam diye. Sana değer vermeyen seni silen bi insana aşıksın sen. Yürümeye başladım kalbim çıkıcak sanki, ağlamaktan ekvator çevresi kesilmiş gözlerim. Bi sigara yaktım içime ikinci çekişimden gerisini hatırlamıyorum. E be gerzek kosla elin ayağın titriyo orda bi de sokak ortasında bayıldın!! Allaaam sokakta bir allahın kulu yok. Ölsem gebersem orda kimsenin ruhu duymayacak :( açtım gözlerimi tabi sonra BÖBREKLERİM ALINMAMIŞ! Allahım bende nasıl bir mutluluk demin siktir edilen, ölecekmiş gibi salya sümük ağlayan ben değilim sanki. Ölmedim çünkü!! Sevinçliyim. O an anladım işte kendi değerimi. Onun için onca fedakarlığa katlandığım insan neler neler yaptığım insan beni hiç düşünmeden hayatından atabiliyorsa ben neden 4 aydır durmadan ağlıyorum? Annem babam var, yemeğim var, evim var manyak mıyım ben kaldırımlarda sürünüyorum? Kalk dedim kızım kosla, ağlaya ağlaya buldum minibüs yolunu. Yolda çocuğun biri acıyan gözlerle mendil uzattı. Ah dedim ah, allah belanı versin itoğlu it mert ne hallere düşürdün beni...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder