sanki bi rüya görmüşüm gibi. her şey bir anda olup bitivermiş gibi. gözümü kapadım aşık oldum ve açtığımda hiç olmamış gibiydi. geriye kalan sadece acı.

kendime mektup

kosla, bi kaç zamandır değiştiğini zaten kendin de biliyodun. kendine yediremedin. o cool havalı tavırlarıyla seni çileden çıkardı geçicek bu zamanlar dedin. siz neler atlatmamıştınız ki. ama insanlar değişirmiş. o da değişti. o güzel günlerinizi unuttu. sana karşı hiç bi şey hissetmediğini yüzüne söyledi. sen bu ilişki için çok çabaladın unutma. ama bitti. duygular biter, insanlar değişir. bunu asla unutma. ona kin beslemiyorsun ya da nefret ama aşk da yok artık içinde ve ona olan özlemin de bi gün bitecek. elbet bi gün sabah kalktığında onu özlemiyo olucaksın. her şeye muhalefet oluşunu, hep haklı çıkmaya çalışışını, seni takmayışlarını çileden çıkışlarını hatırla. elbet bi gün - nolur o gün artık gelsin- mutlu olucaksın. sevgini hakeden biriyle. ya da yalnız başına. ama hiç bi zaman unutma, sen ilk aşkını yaşadın. pişman olma ama ümit de etme. bitti.

artık beni sevmiyormuş. 2 günde ne değişir? cevap veriyorum: insanın bütün hayatı. ilk aşk acıma başlamış bulunuyorum. ebeni sikeyim senin mert.

bitti. hayatımda hiç bu kadar büyük bir kazık yememiştim.üzgün müyüm? evet. geçicek mi? evet.